Heijo Alting doet op zijn eigen blog verslag van zijn reisbeursreis naar Getxo en zijn ontmoeting met auteur Ramiro Pinilla in verband met de vertaling van Sólo un muerto más (Nederlandse titel nog niet bekend), 28 juli – 1 augustus 2010.
Auteur: Redactie
Nederlandse literatuur in het Engels
Op donderdag 10 december 2009 wordt in Perdu een avond gehouden over Nederlandse literatuur in Engelse vertaling, met de dichters Hélène Gelèns, Hagar Peeters, Mustafa Stitou en Kate Foley (Britse dichter wonend te Amsterdam), auteur Manon Uphoff en de vertalers David Colmer, Donald Gardner, Sam Garrett en Willem Groenewegen. Het programma wordt gepresenteerd door dr. Martin Bax, redacteur van het Engelse literaire tijdschrift AMBIT.
‘A Dutch invasion?’ is een programma over recente Nederlandse literatuur die de oversteek naar Engeland heeft gemaakt en dat is opgebouwd rond de net verschenen editie van AMBIT. Daarin staat een aantal nieuwe vertalingen van Nederlandse gedichten en proza centraal. De Nederlandse schrijvers lezen voor uit eigen werk; hun vertalers lezen de vertalingen. Dit tweetalige programma is gericht op zowel Nederlandstaligen die nieuwsgierig zijn naar het procédé van het vertalen en de receptie van Nederlandse literatuur in Engeland, als op Engelstaligen die belangstelling hebben voor recente Nederlandse literatuur. Speciale gast is dr. Martin Bax, redacteur van AMBIT, die het programma zal presenteren. De deelnemers geven niet alleen lezingen, ze gaan ook in discussie met elkaar en met het publiek. Wat is de Nederlandse poëzie eigenlijk en overleeft ze in een vreemde taal?
Aanvang: 20.00
zaal open: 19.30
Entree: € 7,- / € 5,- (met o.m. vriendenpas)
Locatie: Perdu, Kloveniersburgwal 86, Amsterdam
Boekvertalers
In het bulletin van de Vereniging van Letterkundigen (VvL) verschijnt onder de titel De zichtbare vertaler een serie columns van Martin de Haan. In zijn laatste bijdrage* houdt hij een warm pleidooi voor aansluiting van niet-literaire vertalers bij de VvL of de koepelvereniging VSenV. Met toestemming van Martin en de VvL plaatsen we die bijdrage, omdat die ook interessant is voor boekvertalers die het bulletin níet krijgen. Ten overvloede wijzen we erop dat Martin hier zijn eigen standpunt uiteenzet en niet als woordvoerder van de VvL optreedt.
De zichtbare vertaler 10: Boekvertalers
door Martin de Haan
In mijn bijdrage aan het allereerste nummer van VvL.nu (najaar 2006) stelde ik een fundamentele vraag: wat bezielt ons om als literaire schrijvers en vertalers samen in één club te gaan zitten, in plaats van aansluiting te zoeken bij onze respectieve niet-literaire vakgenoten? Verder lezen Boekvertalers
Literaire Vertaaldagen 2009
De elfde keer alweer. Op 11 en 12 december organiseert het Vertalershuis met steun van de Sitchting LIRA, het Nederlandse en Vlaamse Fonds voor de Letteren, het Nederlands Literair Productie- en Vertalingenfonds, de Vereniging van Schrijvers en Vertalers en de Nederlandse Taalunie in Utrecht de Literaire Vertaaldagen.
Het symposium op vrijdag 11 december is gewijd aan het thema ‘Leren vertalen — vertalen leren: de pedagogiek van het vertalen’. Centraal staat de tweeledige vraag hoe het in een allengs vergrijzende vertalerswereld is gesteld met de aanwas van nieuw talent en hoe die aanwas kan worden vergroot. Het onderwerp wordt van twee kanten door ervaringsdeskundigen belicht: door zowel aanbieders als afnemers van vertaalonderwijs.
Op zaterdag 12 december zijn er werkgroepen Frans-, Duits-, Engels-, Italiaans-, Spaans-Nederlands en andersom Nederlands-Frans, -Duits en -Engels. Dit keer is er ook een ‘bijzondere’ werkgroep Nederlands-Spaans. Gasttaal is Zweeds.
Vertalers die lid zijn van de Werkgroep Vertalers van de Vereniging van Letterkundigen of opgenomen zijn in de bestanden van het NLPVF krijgen medio september automatisch een inschrijfformulier toegestuurd. Anderen kunnen voor een inschrijfformulier terecht op de websites van het Vertalershuis Amsterdam, het Nederlandse en Vlaamse Fonds voor de Letteren en het Expertisecentrum Literair Vertalen.
Bron: VvL.
Net uit: De kleren die wij dragen
Hieronder vertellen Wim Scherpenisse en Gerda Baardman over De kleren die wij dragen, hun vertaling van The Clothes on Their Backs van Linda Grant, verschenen bij uitgeverij Prometheus.
Linda Grant (Liverpool, 1951) is schrijfster en journaliste. In die laatste hoedanigheid schrijft ze o.a. voor The Guardian en Vogue, en naast romans heeft ze ook non-fictiewerk gepubliceerd. Haar voornaamste thema’s zijn familie, etnische achtergrond en de invloed van het uiterlijk op de identiteit en omgekeerd. Vaak zijn haar hoofdpersonen, net als Grant zelf, dochters van Joodse immigranten uit Oost-Europa, en proberen ze hun leven door middel van hun uiterlijk te beïnvloeden. De kleren die wij dragen is haar vierde roman. Het boek was genomineerd voor de Man Booker Prize. Verder lezen Net uit: De kleren die wij dragen
Filter Vertaalprijs 2009 voor Hans Boland
De Filter Vertaalprijs 2009 voor de meest opvallende vertaling uit het jaar 2008 is toegekend aan de vertaling uit het Russisch van wat nu wel Fjodor Dostojevski’s grote terroristenroman wordt genoemd, Bjesy (Duivels) gemaakt door Hans Boland en onberispelijk uitgegeven door Athenaeum–Polak & Van Gennep.
Twee begrippen kenmerken deze vertaling: durf en creativiteit. Alleen al uit de keuze van de titel, die afwijkt van die van eerdere vertalingen van dit boek, blijkt de durf van Boland om zich af te zetten tegen de traditie. En in het oplossen van de problemen die voor alle vertalers uit het Russisch gelden, toont hij een grote creativiteit. Verder lezen Filter Vertaalprijs 2009 voor Hans Boland
Elly Jaffé Prijs 2009 voor Mirjam de Veth
De Elly Jaffé Prijs, een tweejaarlijkse oeuvreprijs voor literaire vertalingen uit het Frans, is toegekend aan Mirjam de Veth.
De jury over haar vertaling De seizoenen (Les saisons) van Maurice Pons:
‘De vertaling getuigt van grote lexicale vindingrijkheid en accuratesse. De complexiteit van de zinnen is gerespecteerd zonder dat het Nederlands aan elegantie heeft ingeboet. Het resultaat is een prachtige combinatie van trouw aan de tekst en optimale nuancering.’
De prijs, bestaande uit veertigduizend euro, is een van de grootste literaire prijzen van Nederland.
De feestelijke uitreiking vindt plaats op donderdag 11 juni a.s. om 16.00 uur in Maison Descartes te Amsterdam (Vijzelgracht 2a).
Tevens wordt dan het Elly Jaffé Stipendium, bestemd voor een veelbelovende beginnende vertaler, uitgereikt. Het stipendium, groot zevenduizend euro, is dit jaar toegekend aan Tatjana Daan.
De tweejaarlijkse Elly Jaffé Prijs – voor vertalingen uit het Frans – werd in 2001 ingesteld op initiatief van mevrouw Elly Jaffé. De toekenning geschiedt door het bestuur van de Dr Elly Jaffé Stichting. De stichting wordt beheerd door de Vereniging van Letterkundigen (VvL), een afdeling van de Vereniging van Schrijvers en Vertalers. De prijs werd achtereenvolgens uitgereikt aan Hans van Pinxteren, Marianne Kaas, Rokus Hofstede en Jeanne Holierhoek. De uitreiking in 2005 was de eerste na het overlijden van mevrouw Jaffé (op 16 november 2003).
Voor meer informatie kunt u contact opnemen met Janne Rijkers, Vereniging van Letterkundigen (VvL), De Lairessestraat 125, 1075 HH Amsterdam, 0206240803, rijkers@vsenv.nl, www.vvl.nu
Net uit: Het huis aan het strand
Hieronder vertelt Richard Kwakkel over Het huis aan het strand, zijn vertaling van The House at Sugar Beach van Helene Cooper, verschenen bij uitgeverij Mouria.
![Cooper, Huis aan het strand [omslag]](https://www.boekvertalers.nl/weblog/wp-content/uploads/2009/02/cooperhuisomslag.jpg "Cooper, Huis aan het strand [omslag]")
`Wat een stomme plek om te sterven. Wat een stomme oorlog om in te sterven,’ denkt Helene Cooper nadat ze door militairen uit haar door een tank geplette Humvee is getrokken. Het is begin 2003. Cooper doet als gelouterd buitenlandcorrespondent voor The Wall Street Journal verslag van de oorlog in Irak. `Als ik dan toch dood moet in een oorlog, dan in mijn eigen land, in Liberia,’ denkt ze als blijkt dat haar zware en onhandige ABC-pak niet is volgezogen met haar eigen slagaderlijke bloed, maar met olie. In het woestijnzand ten zuiden van Nasiriyah, terwijl bulderende kanonnen en de lichtsporen van duizenden granaten de nacht aan flarden scheuren, besluit Cooper dat het na 23 jaar hoog tijd is terug te keren naar haar vaderland. En naar haar zusje. Verder lezen Net uit: Het huis aan het strand
Net uit: De echtgenote
Hieronder vertellen Kitty Pouwels en Monique Eggermont over De echtgenote, hun vertaling van American Wife van Curtis Sittenfeld, verschenen bij uitgeverij De Bezige Bij-Cargo.
Alice Lindgren is een vriendelijke, bescheiden vrouw die in de jaren vijftig en zestig opgroeit in een provinciestadje in het noordoosten van de Verenigde Staten. Haar jeugd verloopt niet zonder problemen, zelfs een trauma blijft haar niet bespaard. Extra kleur, én een feministisch tintje, krijgt het verhaal door het personage van de grootmoeder, die met haar dominante karakter een stempel op het leven van de hoofdpersoon drukt. Verder lezen Net uit: De echtgenote
Net uit: Jongen A
Hieronder vertellen Gerda Baardman en Wim Scherpenisse over Jongen A, hun vertaling van Boy A van Jonathan Trigell, verschenen bij uitgeverij Ailantus.
Jack (niet zijn echte naam) komt op vierentwintigjarige leeftijd vrij uit de gevangenis. Hij heeft sinds zijn elfde vastgezeten wegens een misdaad die hij destijds samen met een vriendje heeft gepleegd. Nu wordt hij als jongvolwassene ineens in een maatschappij gedropt die hem totaal vreemd is en waarin hij de meest alledaagse dingen niet kent en weet. Zijn maatschappelijk werker Terry, die hij als een vaderfiguur beschouwt, is de enige die hij in vertrouwen kan nemen. Voor alle anderen, zelfs voor het meisje met wie hij een relatie krijgt, moet hij zijn ware identiteit angstvallig geheimhouden. Het boek volgt Jack op zijn onwennige verkenningstocht door het volwassen leven en onthult tegelijkertijd stap voor stap het gruwelijke verleden. Het belicht ook de verwoestende effecten die de Britse rioolpers op het persoonlijk leven van een individu kan hebben. Verder lezen Net uit: Jongen A