Eersteling

Het is een mooie voorjaarsdag, dus ga ik op de fiets naar de Spuistraat, waar bij de Wereldbibliotheek een stapeltje presentexemplaren van Het land van de angst op mij wacht. Mijn hart houdt zich nog stil. Ik laad de boeken in mijn speciaal voor de gelegenheid van mijn vrouw geleende fietstas en als ik weer op de fiets stap, begint er iets te broeien. Voorlopig alleen dat ik niet als een gek moet gaan fietsen, alle verkeersregels aan mijn laars lappend, wat toch normaal is in Amsterdam, maar heel voorzichtig. Ik vervoer een schat, mij mag niets overkomen. Eindelijk thuisgekomen open ik met zinderend gemoed en bevende handen het eerste exemplaar om zwart op wit te lezen dat ik de vertaler ben. Drieënhalf jaar geleden dacht ik literatuur te gaan vertalen, een opleiding Vertalersvakschool en een jaar werken later ligt hier de eerste vrucht, mede dankzij het fantastische mentoraat van Mariolein Sabarte. Ik hoop dat er nog vele zullen volgen.

Angsten
Iets over de roman. Voor het gemak neem ik hier even de tekst van de voorflap over. ‘Het land van de angst is een roman over een actueel thema: hoe mensen steeds meer geleid worden door hun angsten, hoe ze zich daarvan willen bevrijden en hoe dat alleen maar leidt tot nog meer beklemmende gevoelens. Carlos is bang dat zijn zoon zal worden ontvoerd, dat zijn vrouw zal worden verkracht. Hij is bang voor straatbendes en voor hangjongeren. Hij is bang voor alles wat zijn comfortabele leven bedreigt. En al weet hij dat zijn angsten hem worden aangepraat door de televisie, de kranten en de bladen, toch wordt zijn dagelijkse leven er steeds meer door bepaald.’

Claustrofobisch
Mijn eigen lezing gaat iets verder: de auteur wil aan de kaak stellen dat belangrijke actoren, en niet in de laatste plaats de overheid, angstgevoelens oproepen en exploiteren om daarmee de samenleving naar hun hand te zetten. Om dat te bereiken wisselt Rosa de hoofdstukken van het verhaal af met bespiegelingen van de hoofdfiguur over alle angsten die het menselijk gedrag (i.c. zijn gedrag) bepalen of tenminste beïnvloeden.

Na zijn eerdere, met lof overladen roman El vano ayer, wat ik zou vertalen met ‘Het vergeefse verleden’, werd Het land van de angst in Spanje wat minder enthousiast ontvangen. Mijn persklaarmaker noemde het ‘een claustrofobisch boek’.

Het land van de angst door Isaac Rosa, oorspronkelijke titel El païs del miedo, vertaald door Peter Gelauff en verschenen bij de Wereldbibliotheek