Naderende storm van Rosie Dub, vertaald door Els Franci en uitgegeven bij De Kern (oorspronkelijke titel: Gathering Storm).
Het idee voor dit boek kreeg Rosie Dub toen ze met haar man en kinderen een jaar lang door Australië trok en op een dag midden in de woestijn een verlaten kleuter zag. Het enorme contrast tussen de meedogenloze woestijn en het kwetsbare kind trof haar zo dat ze het gebruikte voor haar debuutroman.
Storm
In het boek is de jonge, Engelse kunstenares Storm Cizekova die kleuter. Storm heeft haar moeder nooit gekend en dacht dat die in het kraambed was gestorven, maar als ze na de dood van haar grootmoeder een foto vindt waarop zijzelf als tweejarige bij haar moeder op schoot te zien is, blijkt haar hele verleden een leugen te zijn. Waarom heeft haar grootmoeder haar niet de waarheid verteld? Wat is er met haar moeder gebeurd? Wie is haar vader? En waar is hij? In Engeland is er niemand die antwoord kan geven op haar vragen, dus besluit ze naar Australië te gaan om daar contact op te nemen met de mensen die haar moeder hebben gekend, volgens het pakketje brieven en het dagboek dat Storm in de kast van haar grootmoeder ontdekt.
De outback
Storm koopt een Volkswagenbusje en begint aan een tocht door de outback van Australië, in het spoor van haar moeder, waarbij het dagboek als gids dient. Ze volgt nauwkeurig de daarin beschreven route, overnacht op dezelfde plekken, probeert zich in te leven in de door drugs vertekende belevingswereld van de hippie die haar moeder was. Wanneer ze eindelijk in het gehucht Mount Isa aankomt, waar de tocht in het dagboek abrupt eindigt, en ook daar niet het verwachte antwoord krijgt op een van de belangrijkste vragen over haar geboorte en afkomst, maar juist geconfronteerd wordt met een nieuw raadsel, is ze ten einde raad. Toch gaat ze door, tot het bittere einde: tot ze antwoord krijgt op al haar vragen.
Heldenepos
De antwoorden op de vragen zijn schokkend. Schokkender dan Storm voor mogelijk had gehouden, maar de geestelijke ontwikkeling die ze tijdens haar reis door de woestijn heeft doorgemaakt, geeft haar de kracht om de waarheid te aanvaarden. In een interview met Rosie Dub dat verscheen in De boekenkrant van 13 augustus, vergelijkt de auteur Storms tocht met een klassiek heldenepos: ‘Een zwervende held die angst moet overwinnen, een monster moet doden, waardoor zijn karakter verandert en verrijkt en zijn oude wonden dichten.’
Roze draad
Als het dagboek de rode draad is die door het boek loopt, is de afkomst van Storms familie de roze draad. Heel subtiel heeft Dub in de roman verwerkt hoe Storms overgrootouders, zigeuners uit Bohemen, kort voor de Tweede Wereldoorlog door hun families werden uitgestoten en zich gedwongen zagen zich in Engeland te vestigen. De reden daarvoor, waar Storm nooit vragen bij heeft gesteld, sluit uiteindelijk naadloos aan op alle andere raadsels.
De route
Bij het vertalen van het boek was Google Earth mijn trouwe metgezel. De heuvels van Worcestershire, waar Storm opgroeide, kwamen prachtig in beeld, net als de route dwars door de outback van Australië, van het uiterste zuiden naar het uiterste noorden van het continent. De trek van Adelaide via Uluru naar Darwin is genoegzaam bekend, maar Storm moest noodgedwongen stoppen en overnachten in allerlei gehuchten die geen toeristische trekpleisters zijn. Hoe beeldend Dubs beschrijvingen van die gehuchten ook zijn, foto’s op websites maakten het beeld compleet.