Ik heb eens een kookboekje laten vertalen door een vertaalprogramma van de Europese Unie. Enkele hoogtepunten:
15 g verpletterde tomaten
2 kip trommelstokken
100 ml plantaardige voorraad
plattelandshuisje kaas
zool (als in seizoen)
een grootmoedig snuifje van een grond komijn.
De kok op MIDDEL 3-4 notulen, tot het varkensvlees is gekookt en teder. Spoeling onder heet water en terzijde leggen aan afvoerkanaal. Plaats de ui in microgolf bewijs een schotel. Motregen de vulling over de groenten 
Veeg de trommelstokken met absorberende keuken document af. Snijd een klein kruis in de huiden van elke tomaat, dan duik in een kom kokend water. Verlof 30 seconden. Dien onmiddellijk!
Leve de vertaalcomputer! Toch is dit soort fouten niet voorbehouden aan computers. Ooit kreeg ik een tekst ter correctie die door een -overigens verder uitstekende- vertaler was gemaakt, ook een recept. De eerste zin ging als volgt: “Verpulver het gehakt…” Als excuus moet ik eraan toevoegen dat deze collega vegetarier was en zelf nooit gehakt rul braadde, zoals natuurlijk de vertaling had moeten luiden.
Erg grappig. Een uitgever zou eens een boek, liefst een klassieker, moeten uitgeven in een computervertaling. Het zou een compleet nieuw absurdistisch meesterwerk opleveren. Als rariteit moet het voldoende commerciële waarde hebben om uitgave te rechtvaardigen.
Duik in een kom kokend water?
Brrr, gevaarlijk!
Pasgeleden las ik in een vertaald boek, ergens in het eerste hoofdstuk ‘pindaboter’. Ik heb het onmiddellijk terzijde gelegd.
Mijn lachspieren zijn weer getraind.
Ik krijg regelmatig vertalingen van teksten binnen om na te lezen en dit is jammergenoeg dagelijkse realiteit.
Na de toren van Babel kwam de vertaalcomputer om spraakverwarring te zaaien.
Ik raakte even verzeild op ‘jullie’ vertalerssite.
Geweldig dit recept. Even lachen tijdens het werk!
En natuurlijk schandalig slecht dat programma.