Weer zwanger

Niet al te lang geleden schreef ik in dit blog dat ik me misschien ooit nog wel een echte boekvertaler zou gaan voelen als ik meerdere boeken had vertaald. De eersteling dateert alweer van mei 2006. Sindsdien is er van alles gebeurd in mijn vertalersleven, maar daar kwam geen boek bij kijken – tot een paar weken geleden.

Oefenen
Een paar weken geleden besloot ik eindelijk de proefvertaling af te maken voor een uitgever van damesromans. Het ding lag er al sinds mei 2006, en inmiddels schrijven we alweer maart 2007. En ook al had ik best oren naar gezinsuitbreiding voor mijn eerste boek, ik zag er enorm tegenop. Gemakshalve gooi ik het op faalangst. De ervaring leert dat iets wat je te graag wilt vaak niet lukt.

Uiteindelijk heb ik dan toch de stoute schoenen aangetrokken en begin maart 2007 de proefvertaling opgestuurd. Netjes uitgeprint in een mooie grote envelop met mijn logo erop. Ik durfde het eigenlijk tegen niemand te zeggen en besloot in stilte de uitslag af te wachten. Uiteindelijk heb ik toch nog een paar mensen ingelicht, want ik vond het toch wel heel spannend.

Positief
Aan de spanning kwam op dinsdag 27 maart 2007 een eind. Ik liep na een dag computerellende op straat om mezelf maar op een ijsje te trakteren, toen er een ouderwetse telefoonrinkel uit mijn jaszak weerklonk. Omdat het nog geen vijf uur was, nam ik braaf op met mijn bedrijfsnaam aangezien ik het nummer niet herkende. Het was de uitgever. Pas later bedacht ik dat ze vast geen mensen bellen om te zeggen dat ze de proefvertaling niet goed genoeg vonden, maar op dat moment stond de wereld even stil, scheen de zon niet, was niets meer in beweging – totdat het verlossende woord klonk dat mijn proefvertaling was goedgekeurd en of ik het erg vond om een doktersroman te doen, want ik was immers medisch vertaler en ze had vertalers voor dat genre nodig. Ik wilde haar bijna toeschreeuwen dat het mij niet uitmaakte wat mijn tweede kindje zou worden, maar meldde met gepast enthousiasme dat ik dat heel leuk zou vinden. Inmiddels was de zon dubbel zo hard gaan schijnen, was iedereen om me heen onwaarschijnlijk actief geworden en maakten ze een kabaal van jewelste. Het kon me niet deren.

Blij
Mijn tweede kindje wordt straks een betaalde proefvertaling, want pas als ik een heel boek goed doe voor deze uitgever, ben ik verzekerd van nog meer werk. Ik heb al helemaal in mijn hoofd hoe de komende tijd eruit gaat zien, want hoewel ik drie maanden de tijd heb, wil ik er niet al te lang over doen – ik heb immers nog andere vertaalwerkzaamheden. Een ding weet ik wel zeker: ik ben nu echt boekvertaler. Mijn tweede zwangerschap is begonnen!