Op initiatief van het NRC Handelsblad en de NPS is er in februari van dit jaar een verkiezing uitgeschreven voor het Beste Boek. Op 11 maart trof ik op Teletekst de mededeling: ‘Meer dan 15.000 mensen kozen op internet hun favoriete boek uit een lijst van 250 titels.’ Meer dan 15.000 mensen? Het wordt positief gebracht, maar op de 16.000.000 Nederlanders en de 10.000.000 Belgen vind ik het bedroevend weinig.
Zou er soms zo weinig belangstelling zijn geweest omdat het stemmen zo lastig ging? Mijn persoonlijke voorkeur uit de zeer incomplete lijst kon om onduidelijke redenen niet eens aangevinkt kon worden.
Of zou er zo weinig belangstelling zijn geweest, omdat je als volk geen Beste Boek kunt kiezen? Iedereen heeft immers zijn eigen Beste Boek en dat is zelden een populair werk dat toevallig een bestseller is geworden. Je Beste Boek is een boek waarvan je iets meeneemt, dat je herleest, waarin je af en toe bladert, een boek dat je nooit van je leven zult wegdoen, en dat een ereplaats heeft in je boekenkast.
De Top-10 van boeken, zelfs een Top-100, is niet meer weg te denken uit ons leven, maar het Beste Boek is een illusie.
Geeft niet. Zolang iedereen maar zijn eigen beste boek heeft.
Het Engelstalige weblog The Literary Saloon vindt het Nederlandse lijstje nog niet zo gek in vergelijking met Amerikaanse toptienen.
15000 reacties dat is te weinig. Daarom vraag ik mij ook wel af of er reclame of promotie voor geweest is.
Als er zoiets is als X-factor dan stemmen veel meer mensen, terwijl dat nergens over gaat.
Weten jullie misschien iets meer over bekendheid van de verkiezing?
Ik ben geen vertaler. Ik ben de vader van Els en inmiddels flink bejaard. Mijn Beste Boek is het boek waaruit mijn moeder mij voorlas, toen ik nog kind was, begin dertiger jaren:
BEDTIJD, Auteur Willy Petillon.
Een boek met 365 verhaaltjes, voor elke dag één.
Een boek dat ik nooit zal vergeten!
Waarom toch altijd Harry Mulisch met zijn moeilijke boeken?
Mijn beste boek is HERSENSCHIMMEN van Bernlef. Een schitterend sfeervol boek, dat door alle volwassen kinderen met bejaarde ouders zou moeten worden gelezen.