‘Wat heb jij toch een heerlijk vrij beroep,’ krijg ik regelmatig te horen als ik vertel dat ik vertaler ben. En inderdaad: ik heb een heerlijk vrij beroep. Vandaar dat ik afgelopen maandag kon ingaan op de uitnodiging van mijn studerende vrienden om te gaan zwemmen in het Tikibad, terwijl de negen-tot-vijf-banenvrienden verstek moesten laten gaan.
Het Tikibad barst van de snelle glijbanen, dus ik vloog op een band door de Moonlight, suisde door de trechtervormige Cycloon en schoot met vijftig kilometer per uur door de Flits.
En toen was daar de Family Slide. De Family slide. De supersaaie Family Slide, waar je met een slakkengangetje doorheen kruipt. Maar ik niet, want ik ging op mijn knieën.
Nu zit ik hier achter mijn computertje. Te vertalen met een lichte hersenschudding. Want ik heb een heerlijk vrij beroep en er moet toch gewerkt worden.
O hoe heerlijk herkenbaar! Ik ben ook zo dol op dit vrije beroep, maar vrij nemen is heel wat moeilijker in mijn beleving. Er is altijd wat te doen, en als ’t fysiek tegenzit, ben je niet vrij in dit vrije beroep om gewoon lekker zorgenloos te herstellen.
Beterschap!
Mart
An, waar is dat Tikibad? Het klinkt geweldig!
Groeten en ook beterschap,
Andrea