Protestsong

Begin 2007 werd bekend dat de Nederlandse Mededingingsautoriteit (NMa) plannen had om het minimumtarief voor literair vertalen te verbieden met een beroep op de Mededingingswet. Die wet is bedoeld om prijsafspraken tussen ondernemers (bijvoorbeeld in de bouw) te voorkomen. In dit geval is daar echter geen sprake van: het gaat hier om een met moeite tot stand gekomen afspraak tussen literair vertalers en uitgevers, met als doel o.a. om de literair vertaler een minimale bestaanszekerheid te bieden. Uiteindelijk is dus de kwaliteit van het literair vertalen in Nederland in het geding.

Verontwaardigd over deze NMa-plannen schreef vertaler Gerda Baardman de tekst voor een protestsong. Haar collega Wim Scherpenisse zingt.

Beluister of download de protestsong als mp3-bestand.
Verder lezen Protestsong

Met mijn poten in de modder

Toen ik jaren geleden als boekvertaler begon, heb ik even in de veronderstelling verkeerd dat ik het paradijs op aarde had ontdekt. Ik had daarvoor als technisch vertaler en redacteur bij een vertaalbureau gewerkt, waar ik de hele dag met tien klusjes tegelijk bezig was en voortdurend uit mijn concentratie werd gehaald. Nu kon ik weken- en maandenlang in alle rust aan één boek werken zonder dat er steeds aan mijn hoofd werd gezeurd. Heerlijk!

De euforie hield stand tot het moment dat ik voor het eerst correcties van een persklaarmaker kreeg. Ik had wel in het contract gelezen dat ik correcties moest beoordelen en invoeren, maar had toen luchthartig gedacht dat dat wel los zou lopen.
Verder lezen Met mijn poten in de modder

Hollen

Door Fennie Steenhuis

Holt u nog wel eens?

Ik hol nooit meer, besefte ik toen ik de memoires van Konstantin Paustovskij herlas. Ik ren, ik loop hard, misschien kom ik nog eens aanstuiven of vlieg ik zelfs, maar hollen, nee, dat doe ik nooit meer. Hooguit is het hollen of stilstaan in figuurlijke zin.

Paustovskij-vertaler Wim Hartog echter laat meteen al in het eerste hoofdstuk van het eerste deel, Verre jaren, iemand op een oever hollen: Ineens sprong zij op en holde langs de rivier naar de dam toe. Het gaat om de moeder van Paustovskij.

Hollen! De moeder holde. Wat een geweldig woord! Hollen, is dat geen springeriger activiteit dan rennen? Het laatste komt zo strak en efficiënt op me over.
Verder lezen Hollen

Boekvertaler: to be or not to be?

Wat wil je later worden als je groot bent? Op die vraag antwoordde ik als kind steevast ‘kok’. Later bedacht ik dat ik niet zelf kok wilde worden, maar wilde trouwen met een man die voor kok kon doorgaan. Een soort Ware Jakok dus.

Inmiddels ben ik volwassen en heb ik van vertalen mijn beroep gemaakt. Ik heb er zelfs voor gestudeerd! Typisch genoeg riep ik wel in mijn derde studiejaar dat ik van mijn levensdagen geen vertaler wilde worden, dus zeg inderdaad maar nooit ‘nooit’. Eigenlijk vond mijn huidige beroep mij, want ik was op zoek naar een werkgever die maar niet gevonden wilde worden, dus besloot ik bij gebrek daaraan mijn eigen baas te worden. En zo geschiedde. Verder lezen Boekvertaler: to be or not to be?

Een heerlijk vrij beroep

‘Wat heb jij toch een heerlijk vrij beroep,’ krijg ik regelmatig te horen als ik vertel dat ik vertaler ben. En inderdaad: ik heb een heerlijk vrij beroep. Vandaar dat ik afgelopen maandag kon ingaan op de uitnodiging van mijn studerende vrienden om te gaan zwemmen in het Tikibad, terwijl de negen-tot-vijf-banenvrienden verstek moesten laten gaan.

Het Tikibad barst van de snelle glijbanen, dus ik vloog op een band door de Moonlight, suisde door de trechtervormige Cycloon en schoot met vijftig kilometer per uur door de Flits.

En toen was daar de Family Slide. De Family slide. De supersaaie Family Slide, waar je met een slakkengangetje doorheen kruipt. Maar ik niet, want ik ging op mijn knieën.

Nu zit ik hier achter mijn computertje. Te vertalen met een lichte hersenschudding. Want ik heb een heerlijk vrij beroep en er moet toch gewerkt worden.