Deze keer in ‘Net uit’ Nico Groen over het door hem vertaalde De laatste wildernis van Robert Macfarlane (Oorspronkelijke titel: The Wild Places, uitgeverij De Bezige Bij). Zie voor een beschrijving van dit boek het mentoraatsverslag.
De vertaalmoeilijkheden van dit boek waren velerlei en van uiteenlopende aard. De problemen begonnen al bij de titel: The Wild Places. Het woord place laat zich niet of slechts hoogst zelden vertalen met ‘plaats’. De uitgeverij koos ervoor om de titel vrij te vertalen met De laatste wildernis, wat begrijpelijk is, maar niet helemaal juist. Voor wild places, een begrip dat vele malen in het boek voorkomt, werd gevarieerd met onder meer de vertalingen ‘ongerepte natuur’, ‘wilde natuur’, ‘ruige natuur’ en ‘het ongerepte’, ‘de ruigte’ et cetera. Verder lezen Net uit: De laatste wildernis