Offersteen van Elly Griffiths, vertaald door Els Franci en verschenen bij De Kern (oorspronkelijke titel: The Janus Stone).
Op de mistige vlakten van de Saltmarsh in Norfolk is de tweede thriller van Elly Griffiths geboren, met in de hoofdrol wederom Ruth Galloway, de forensisch archeologe uit Dodencirkel die tegen wil en dank opnieuw bij een politieonderzoek wordt betrokken. Ditmaal speelt het verhaal zich minder af op de Saltmarsh en meer in de heuvels van Norfolk en op een bouwterrein in de stad, waar een oude villa, die ooit als kindertehuis heeft gediend, wordt afgebroken teneinde er een modern complex van luxe flats neer te zetten. Niettemin is het verhaal weer doorspekt met mysterieuze elementen.
Bij de afbraak van de villa wordt onder de drempel van de voordeur een kinderskelet gevonden. Als Ruth erbij wordt gehaald om het uit te graven, blijkt dat de schedel ontbreekt. Inspecteur Nelson laat onmiddellijk alle nog levende priesters en nonnen opsporen die ooit het kindertehuis bestierden, en krijgt te horen dat er in de jaren zeventig twee kinderen, een jongen en een meisje, spoorloos zijn verdwenen. Als Ruth het kinderskelet onderzoekt, wijst koolstofdatering echter uit dat het lijk er al lag voordat het huis in gebruik werd genomen als kindertehuis. Daarmee komt de bal weer op het terrein van Nelson, die nu op zoek gaat naar de familie die er oorspronkelijk woonde.
Om de zaak nog ingewikkelder te maken krijgt de lezer tussen de hoofdstukken door delen van een dagboek te zien, waarin mondjesmaat wordt onthuld hoe iemand zich voorbereidt op een of ander ritueel offer.
Vertaalperikelen
Net als in Dodencirkel staan er nogal wat archeologische begrippen in het boek, maar die waren in naslagwerken allemaal terug te vinden. Verder kwamen bij het onderzoek van de skeletten de nodige medische termen aan bod, die me grotendeels bekend waren dankzij mijn ervaring met medische thrillers. Als ik er niet uitkwam kon ik altijd rekenen op de hulp van een collega-vertaler die arts is.
Nieuw waren de namen van de heidense goden uit het dagboek: Carna, Hercules Custos, Vesta, en nog veel meer. En verder speelt Janus – de god met de twee aangezichten, de god van de doorgangen, de god van de poorten – natuurlijk een belangrijke rol. Gelukkig was over al deze godheden voldoende informatie te vinden op het internet.