In de Neue Zürcher Zeitung schrijft Axel Timo Purr over de benarde positie van literatuur in het Oost-Afrikaanse Malawi, een van de armste landen ter wereld.
Sinds de Malawische regering, in een poging de economie van het land te stimuleren, besloot de meubelindustrie ter wille te zijn met een grootschalige uitgifte van kapconcessies, hebben papierfabrieken de poorten moeten sluiten en is de papierprijs explosief gestegen. Bovendien valt het voor moderne auteurs niet mee boeken aan de man te brengen in een land waar een derde van de bevolking niet kan lezen of schrijven.
De orale traditie speelt een centrale rol, niet verwonderlijk in een land met een zo lage alfabetiseringsgraad, maar de ‘bibliotheek van vlees en bloed’ die er traditioneel voor zorgt dat de oude mythen en verhalen aan het nageslacht worden doorgegeven, sterft langzaam maar zeker uit. Oude vrouwen dragen oude verhalen, mythen en legenden ’s avonds bij maanlicht voor om hun jongere publiek belangrijke levenslessen mee te geven – noem het een moderne vorm van edutainment. Tito Banda, docent Orale traditie en creatief schrijven aan de universiteit van Mzuzu, de tweede stad van het land, maakt zich zorgen over de teloorgang van die traditie, de vidokoni, die hij als bron voor de moderne Malawische literatuur beschouwt, en heeft een aantal van die legenden voor zijn studenten op band vastgelegd en op schrift gezet.
Bron: The Literary Saloon.