Hieronder vertelt Marion Drolsbach, vertaler van Als de mist verdwijnt van Jaclyn Reding, verschenen bij De Vrijbuiter (oorspronkelijke titel: White Mist), iets over het boek en de vertaalproblemen die ze erin tegenkwam.
Deze historische liefdesroman is het vierde deel van een serie, maar kan ook afzonderlijk worden gelezen. Het verhaal speelt zich voornamelijk af op een Schots eilandje in het jaar 1820, hoewel het zich aan het eind naar Londen verplaatst. Om een familieschandaal te voorkomen vlucht de jonge lady Eleanor naar de Schotse Hooglanden en belandt uiteindelijk op het eiland Trelay. Daar komt ze onder een valse naam in betrekking bij een geheimzinnige burggraaf, lord Gabriel, die een gouvernante zoekt voor zijn getraumatiseerde dochter Juliana. Eleanor laat zich niet afschrikken door de stuursheid van de lord en de zwijgzaamheid van zijn dochter. Langzaam ontstaat er liefde tussen de stugge burggraaf en de welgemanierde gouvernante, maar steeds ligt het gevaar op de loer.
Als de mist verdwijnt is in zijn genre een onderhoudend boek vol leuke verwikkelingen, dat aardig is geschreven. De auteur heeft zich duidelijk in haar onderwerp verdiept, wat de sfeer van het verhaal ten goede komt. De plot is goed uitgewerkt, de personages zijn levendig beschreven en de terloopse verwijzingen naar historische voorwerpen, gebeurtenissen en figuren maken het verhaal smeuïg. Erotiek speelt een ondergeschikte rol.
Schoonheidsfoutjes
Bij het vertalen heb ik een paar schoonheidsfoutjes in het origineel moeten verbeteren, omdat het haar van de heldin plotseling van kleur was verschoten of omdat de volgorde van de gebeurtenissen niet helemaal klopte (een personage dat ‘goedemiddag’ zegt, terwijl het vroeg in de ochtend is). Het lastigste probleem vond ik een raadsel in rijm dat zogenaamd een Engelse vertaling was uit het oud-Gaelisch. Omdat het van belang was voor de plot kon ik daar niet omheen. Het heeft me heel wat hoofdbrekens gekost voordat ik een bevredigende oplossing had gevonden. Gedichten en rijmpjes vertalen is niet voor iedereen weggelegd.
Het zoeken naar een vertaling of omschrijving van bepaalde typisch Schotse woorden en voorwerpen en naar historische achtergronden was soms nogal tijdrovend, maar ik vond het erg leuk om me erin te verdiepen. Zo heb ik spelenderwijs geleerd wat een cruisie lamp is (een primitieve olielamp) en wat het nut is van banking the rushlights in een kasteel (scheef zetten van bieskaarsen, zodat ze blijven branden). Wat is vertalen toch een heerlijk vak.